Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Duo Reges: constructio interrete. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Bork: Beatum, inquit.
Paria sunt igitur.: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Pollicetur certe.: Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Optime, inquam.: Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Idemne, quod iucunde?: Conferam avum tuum Drusum cum C.
Nihil illinc huc pervenit.: Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Illi enim inter se dissentiunt. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Haeret in salebra. Immo alio genere; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ecce aliud simile dissimile.

Si enim ad honestatem omnia referant neque in ea voluptatem
dicant inesse, ait eos voce inani sonarehis enim ipsis
verbis utitur-neque intellegere nec videre sub hanc vocem
honestatis quae sit subicienda sententia.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici
potest, cum voluptate legimus?

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Equidem e Cn.
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Sed ille, ut dixi, vitiose.
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Tanta vis admonitionis inest in locis;

Iam enim adesse poterit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Bork Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Recte, inquit, intellegis. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.